W środę 30 kwietnia 2025r. w Pałacu Prezydenckim odbyło się siódme spotkanie w ramach „Forum Deinstytucjonalizacji: uspołecznienie, upodmiotowienie, personalizacja” poświęcone organizowaniu społeczności lokalnej w centrach usług społecznych jako przejawowi deinstytucjonalizacji działań pomocowych.
Do uczestników i organizatorów Forum Prezydent RP Andrzej Duda skierował list:
„Z uznaniem odnoszę się do pracy wszystkich osób i organizacji angażujących się na rzecz rozwoju usług społecznych w Polsce. Dziękuję też, że podejmują Państwo dzisiaj refleksję nad centrami tych usług jako środowiskowym modelem działań pomocowych na poziomie lokalnym. Ufam, że będzie to okazja do dyskusji o dotychczasowych doświadczeniach i o ważnych wyzwaniach na przyszłość”.
W konferencji zorganizowanej przez Kancelarię Prezydenta RP z inicjatywy Rady ds. Społecznych Narodowej Rady Rozwoju wzięła udział:
• Minister Małgorzata Paprocka, Szef Kancelarii Prezydenta RP
• oraz Doradcy Prezydenta RP prof. Marek Rymsza, Paulina Malinowska–Kowalczyk, Agnieszka Lenartowicz–Łysik.
Uczestnikami Forum byli także przedstawiciele centrów usług społecznych i regionalnych ośrodków polityki społecznej, samorządowcy oraz eksperci z dziedziny polityki społecznej, w tym również przedstawicielki tut. Centrum Hanna Półgęsek i Izabela Szmaglinska.
Forum było okazją do podsumowania pięciu lat funkcjonowania ustawy o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych. W tym czasie w polskich gminach powstało ponad 120 centrów usług społecznych. Dyskutowano również o przyszłości centrów usług społecznych.
Podczas Forum zostały także zaprezentowane rekomendacje opracowane przez Radę ds. Społecznych dotyczące procesu deinstytucjonalizacji działań pomocowych: „Dziesiątka dla deinstytucjonalizacji”. Dokument stanowi podsumowanie dorobku cyklu spotkań odbywających się w latach 2021–2025 w ramach Forum Deinstytucjonalizacji.
Zgodnie z tym dokumentem polityka deinstytucjonalizacji to:
1. uśrodowiskowienie działań pomocowych,
2. zorientowanie na dobrostan osób korzystających ze wsparcia,
3. budowanie zintegrowanego oraz zakorzenionego lokalnie środowiskowego systemu wsparcia oferującego szeroką gamę rozwiązań,
4. koordynowanie działań różnych podmiotów,
5. rozwijanie pracy socjalnej, w tym rozwój metodyki pracy środowiskowej,
6. podejmowanie działań publicznych na rzecz wzmocnienia specjalistów świadczących usługi społeczne,
7. upowszechnianie mieszkalnictwa wspomaganego, opieki wytchnieniowej, dostępu do asystencji osobistej i poradnictwa,
8. wzmacnianie podejścia horyzontalnego w programowaniu działań publicznych,
9. odchodzenie od resortowości w funkcjonowaniu ministerstw i urzędów administracji publicznej,
10. niezgoda na działania pozorne.
